De laatste week alweer!

Wat gaat het snel de tijd hier in China, toch echt alweer de laatste week, de laatste dagen in dit grote land.

Vanuit Kunming met de trein naar Lijang. Dit was echt de laatste treinreis van onze reis, en wat een treinen hebben we gezien van binnen! Weer gezellig met zn allen in het kleine hokje, pas s avonds rond 22.00 uur in de trein dus stiekem hoopten we dat als we rond middernacht in slaap zouden vallen we pas rond een uur of 7 wakker zouden worden want om 9 uur zouden we in Lijang aankomen. En hoera! Gelukt! Esther zelfs wakker moeten maken na 8 uur en dat was maar goed ook want een halfuur later reden we een stationnetje op.. Lijang! Had niemand even kunnen waarschuwen potverdorie ?

Stress stress stress!! Zo zaten we nog in alle rust en vrede ons zoute crackertjes ontbijt te eten en zo moesten we onze tassen overal vandaan trekken en hollend de trein uit! Een ietwat snelle kennismaking maar Hallo Lijang! ;)
Met de lonely planet weer in onze hand naar de taxi chauffeurs. 'Breng ons daar maar heen'
Alhoewel ze geen woord Engels sprak snapte ze het prima. Bij een straatje stopten we, moesten we uitstappen want blijkbaar waren we er. Bepakt en bezakt Door de schattige straatjes van het oude deel van het stadje. Waar oh waar was toch die hostel? Gevraagd bij een hostel, het hostel wat we hadden uitgezocht was failliet. Ja dan kan je lang zoeken.. wel was er een ander die goed was zeiden ze, dan moesten we rechtsaf. Maar hoe goed we ook zochten, het zelfs aan de plaatselijke politie vroegen, dat hostel was ook niet te vinden. Altijd leuk zulke puzzeltochten! Toch nog een mazzeltje, een man die we aanspraken belde spontaan het hostel en we moesten vooral blijven staan dan werden we zo opgehaald! Top! :)

Lijang is een leuk oud stadje, met bijna alleen maar souvenirshops, resraurantjes en toeristenbureau's. Lekker door de straatjes gewandeld, rustig aan gedaan. Je kan hier makkelijk verdwalen en dus lukte ons dat ook. Gelukkig heeft Esther een enorm richtinggevoel en vinden we gauw de weg terug. De eerste dag dus veel van het stadje gezien.

Dag 2 naar de Jade dragon snow Mountain! Een tourtje met een Engelse gids. Helaas regende het en hing er toch wel wat mist om de top van de berg. Stiekem hoopten we dat als we op de top zouden komen de mist onder ons zou zijn. Met de kabelbaan omhoog en daar waren we dan. Hallo mist. Je kon een metertje of 10 ver kijken maar je keek dan gewoon tegen een mooie witte muur aan. De gids vond het erg vreemd volgens mij maar we zagen niet het nut om nog verder te lopen aangezien je een paar meter verderop vast hetzelfde uitzicht had; de mooie witte muur van mist. ;)
Terug naar beneden en door naar de volgende bijzienswaardigheid: de Blue Moon valley met zn blauwe wateren en de waterval. Inmiddels was het droog geworden en hadden we echt een enorm mooi uitzicht met de waterterassen en de Mountain op de achtergrond. Heel erg mooi om te zien.

Woensdag het vliegtuig in naar het aller allerlaatste stadje. Nouja stadje, zeg maar gerust STAD. We vlogen eroverheen en waren even onder de indruk. Wat een wolkenkrabbers en wat een enorme stad! Ook toen we er even later doorheen reden was het bizar hoeveel wolkenkrabbers er stonden en hoe weinig groen er te zien was. Dit kon je niet eens vergelijken met peking. We waren erg benieuwd hoe het zou zijn met daglicht.
Dat viel even tegen. De lucht is grijs en er hangt een dikke smog laag over de stad. De wolkenkrabbers aan het einde van een lange straat verdwijnen gewoon. We hadden het dus al gauw gezien en zijn weer terug naar het hostel gegaan. Vooral aan het verheugen op de laatste dag in Chengdu want..

Naar het pandaberen centrum! Waar ze die lieve pluizebolletjes fokken en ze druk bezig zijn met de toekomst van de panda. Opnieuw met een gids erheen, deze spreekt alleen geen Engels en wilt heel graag het nationale record 'Hoe snel kan je door het panda park heen gaan' verbreken. Oei! Dat is nog even doorlopen maar al gauw vinden we het wel best en doen we rustig aan.
En daar zijn ze hoor, de lieve beestjes. De jongsten zijn ongeveer een jaar en houden enorm van stoeien, klimmen en knuffelen met elkaar. Enorm lief om te zien en we mogen gelukkig best wel een tijd kijken. Wel een nadeeltje: omdat die kleintjes zo schattig zijn en enorm onhandig zodat je overal om moet lachen zijn de grote beren opeens enorm saai. Want die zitten alleen maar op hun dikke billen en eten wat bamboe. Maar alsnog blijft het enorm bijzonder en super leuk om ze te zien in het echt met zoveel tegelijk!

En dit was dan echt, de afsluiting van deze reis. Wat was het een enorm bijzondere ervaring en Moskou lijkt al zo ver weg! Morgen vliegen we terug naar Amsterdam en dat vinden we stiekem ook wel weer fijn om terug naar huis te gaan ;)

Liefs Michelle ♡