Hallo coupé in de trein! Wat ben je klein!

2 mei t/m 4 mei 2015:

De trein in! De trans Mongolië express! En wat we ook gehoord, gezien en gelezen hebben.. We konden het bijna allemaal vergeten. Waarom had niemand foto's van de werkelijke grootte van de coupé? Was dit echt voor 4 personen? Zijn er echt mensen die hier van dromen? Wat was het enorm klein. Om er een beetje een beeld bij te krijgen; het is even breed als een gemiddeld tweepersoonsbed, met een loopruimte ertussen van ongeveer 40 centimeter. 2 bedden boven, 2 beneden. Een raam aan de ene kant en een deur aan de andere kant. En dat is het. Rooskleuriger kan ik het niet maken, niet mooier dan dat het was. Oei, wat zijn wij verwend ;)

De bende die we meeslepen kunnen we kwijt op een plank boven de deur , in bakken onder de onderste bedden en we hebben een mini "plankje" boven ons bed waar we ook nog spullen konden leggen.

We delen de coupé met een vriendelijke Russische man, Valjeri. Valjeri stelde zich al vrij snel voor en dat was een prima kans om van bedden te ruilen! Esther sliep namelijk boven en ik onder en vonden we toch ongezellig. Gelukkig was hij niet de moeilijkste en konden we alletwee boven liggen. We probeerden zo goed als het kon een gesprekje te beginnen. Hij moest net zoals ons naar Perm, daar woonde hij en wij vertelden dat we uit Nederland kwamen. Het was wat lastig maar het ging.
En toen begon de reis! We gingen om 12 uur in de trein en zouden tot de volgende dag 16.00 in de trein zitten.
Op onze bedden lagen matrasjes, dekens en kussens en van de provodnik (de mevrouw die de coupé in de gaten houdt) kregen we lakens, een kussensloop en handdoeken. Bedden opgemaakt en daar lagen we hoor op onze bedjes! Naar buiten kijkend, wat was er veel te zien! huisjes die zo klein waren dat je die bij ons alleen bij een moestuintje zou vinden, mensen die zwaaiden naar de trein, heel veel bomen, ook best veel afval op de grond maar ook veel moois. starend naar alles wat voorbij kwam vergaten we toch even alles om ons heen.

Valjeri was niet vergeten met wie hij in de coupé zat; af en toe kwam er een brul van onder ons: Michel! En dan kwam er een vraag of een mededeling in het Russisch die we dan moesten ontcijferen. Enorm lachwekkend want soms hadden we geen flauw benul waar hij het over had.

De rest van de treinreis hebben we gevuld met onder andere spelletjes doen, naar buiten kijken, kletsen, noodles eten, muziek luisteren en lachen. We vermaken ons eigenlijk wel, maar we zijn benieuwd hoe dat straks gaat als we 3 dagen in de trein moeten zitten. ;)

Na een ietwat beroerde nacht voor mij en een uiteraard prima nacht voor Esther want die slaapt zelfs op de bank van de Palmboom prima, waren we een soort van net wakker toen onze onderbuurman zn bed aan het afhalen was. Huh? Nu al? het was pas 9 uur! Totdat hij met de mededeling kwam dat we er over 25 minuten al zouden zijn. Even opschieten dus, want de bedden moesten nog worden afgehaald, we moesten ons nog aankleden, we hadden nog niet ontbeten en alle tassen moesten ook weer uit alle opbergplekken worden getoverd! Maar gelukkig, het ging goed en dus stonden we even voor half 10 (plaatselijke tijd, dus half 7 in Nederland) op het station van Perm. Goedemorgen!

Daar stond natuurlijk helemaal niemand te wachten , want die wisten net zoveel van de aankomsttijd als wij ;) toch maar even een belletje plegen en na 40 minuten kwam er toch een meneer ons ophalen om ons naar het hotel te brengen. Die wilde blijkbaar de verloren tijd inhalen want we scheurden Door de stad heen. Met zn automaat gaf ie even bij elk groen licht flink gas. nou zijn wij niet enorm brave autorijders maar dit ging ons toch wel wat te ver.. Gelukkig kwamen we heelhuids aan en konden onze 2 dagen in Perm beginnen.

Een rustig stadje, veel relaxter dan Moskou en ook de mensen zijn hier veel vrolijker en vriendelijker! Wel is er een stuk minder te beleven. Onze dagelijkse bezigheden zijn relaxen, Door de stad wandelen, eten en boodschappen doen. Wat een leventje :)
de eerste dag super mooi weer dus liepen we lekker op onze slippers. Werden we aangesproken: waar het strand was! Ehm. . Lekker laten gaan dachten we, totdat we even later erachter kwamen waarom ze zo moesten lachen om onze slippers; er lag gewoon nog sneeuw op de hellingen bij de boulevard! Sneeuw! Wauw!

De rest van de dagen in Perm verder rustig aan gedaan, we zijn wel ongeveer het hele stadje doorgelopen want zo groot is het niet en het is fijn om hier even te zijn voordat we morgen weer de trein in gaan. We zijn benieuwd naar de volgende plek; Irkutsk!

Liefs ♡ ,, Michelle.